W ciele każdej osoby są określone zmysły, które to odbierają świat. Ten odbiór wysyłają do mózgu, gdzie są one ze sobą integrowane i porównywane z doświadczeniem. Następuję pełna integracja i przetwarzanie, na tej podstawie organizm odpowiada reakcją na zewnątrz. To dzięki temu wiemy jaki nas świat otacza, rozumiemy i umiemy go odpowiednio analizować. Dzięki temu również potrafimy segregować bodźce na te bardziej dla nas istotne i na te mniej oraz wiemy jakie miejsce my w tym zajmujemy. Gdzie jest nasze ciało, jak je czujemy i odbieramy. Do tego ważne jest czy są zintegrowane lub wygaszone odruchy ludzkie oraz na jakim poziomie jest napięcie mięśniowe. To tworzy cały obraz nas i świata. Stąd tak ważne jest, aby Integracja Sensoryczna (SI) w ciele każdego z nas nie była zaburzona. Stąd też wynika, że na nawet niewielkie nieprawidłowości w SI mogą skutkować problemami.
Problemy te mogą być różnej natury i w zależności od wieku objawiać się u dziecka w różnoraki sposób:
- Nie pełza, nie raczkuje, bardzo wcześnie wstaje i chodzi.
- Ma wąski repertuar żywieniowy.
- Jest labilne emocjonalnie, bardzo płaczliwe lub buntownicze.
- Nie znosi chodzić na bosaka, metek, obcinania włosów, paznokci, ubrudzonych ubrań, ust, rąk.
- Zdaje się nie słyszeć jak się do niego mówi, samo jest głośne a zdarza się, że narzeka na hałas.
- Często upada, obija się o framugi, dużo się przytula lub nie znosi się przytulać.
- Chodzi na palcach, nie umie nauczyć się jazdy na hulajnodze, rowerze.
- Mówi często o bólu nóg jak idzie, nawet krótkie dystanse.
To tylko niektóre z objawów zaburzeń Integracji Sensorycznej. Warto jest zbadać czy u dziecka Integracja Sensoryczna nie jest zachwiana, jeśli występuje któreś z powyższych problemów. Dzieci nie wyrastają z takich problemów, jedynie zmieniają one trochę formę i uczą się z nimi żyć, choć często jest to bardzo trudne i objawy wzrastają, aż w konsekwencji są: problemy z nauką, problemy z zachowaniem w szkole, problemy wychowawcze i rówieśnicze.
Można temu zaradzić poprzez terapię SI, która polega na zabawach na specjalistycznym sprzęcie. Terapia ta wykorzystuje huśtawki, piłki, różne faktury, równoważnie, duże klocki, zapachy, dźwięki, pomoce dydaktyczne. Wszystko to tworzy przestrzeń terapeutyczną, która jest dla dzieci interesująca i ciekawa oraz nierzadko wywołująca radość.